امام صادق به سدیر فرمودند: آیا زیارت می‌کنید حسین علیه‌السلام را هر روز؟!
عرض کردم خیر فدای شما شوم.
فرمود: چقدر جفاکار هستید شما! آیا هر جمعه او را زیارت می‌کنید؟
عرض کردم خیر.
فرمود: آیا هر ماه او را زیارت می‌کنید؟
عرض کردم خیر.
فرمود: آیا هر سال او را زیارت می‌کنید؟
عرض کردم گاهی بله!
فرمود: ای سدیر چقدر جفاکار هستید شما نسبت به حسین علیه‌السلام.
آیا نمی‌دانستی که خدای عزیز و بلندمرتبه دو هزار هزار (۲میلیون) فرشته ژولیده‌موی گردآلوده دارد که [بر آن حضرت] گریه می‌کنند و زیارت می‌کنند [قبر] او را و [از این کار] سست [و خسته و ملول] نمی‌شوند؟
چه می‌شود ای سدیر که هر جمعه ۵ بار و هر روز ۱ بار قبر حسین (علیه‌السلام) را زیارت کنی؟!
عرض کردم: فدای شما بشوم، بین ما و [قبر] او فاصله بسیار زیادی است.
فرمود: بالای بام برو سپس به جانب راست و چپ نگاه کن آنگاه سرت را به سوی آسمان بلند کن سپس به جانب قبر (کربلا) و بگو: سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو تا برای تو نوشته شود زیارتی و آن زیارت [معادل] یک حج و یک عمره است...
(منبع: کتاب شریف کافی، جلد چهارم، صفحه ۵۸۹)
قال أبوعبد الله عليه السلام يا سدير تزور قبر الحسين عليه السلام في كل يوم ؟ قلت جعلت فداك لا ، قال فما أجفاكم ، قال فتزورونه في كل جمعة ؟ قلت لا ، قال فتزورونه في كل شهر ؟ قلت لا ، قال فتزورونه في كل سنة ؟ قلت قد يكون ذلك ، قال يا سدير ما أجفاكم للحسين عليه السلام أما علمت أن لله عز وجل ألفي ألف ملك شعث غبر يبكون ويزورون لا يفترون وما عليك يا سدير أن تزور قبر الحسين ( عليه السلام ) في كل جمعة خمس مرات وفي كل يوم مرة ؟ قلت جعلت فداك إن بيننا وبينه فراسخ كثيرة فقال لي اصعد فوق سطحك ثم تلتفت يمنة ويسرة ثم ترفع رأسك إلى السماء ثم انحو نحو القبر وتقول السلام عليك يا أبا عبد الله السلام عليك ورحمة الله وبركاته تكتب لك زورة والزورة حجة وعمرة ، قال سدير فربما فعلت في الشهر أكثر من عشرين مرة. (الکافی٤/٥٨٩)